Day: 09.03.2022
Աչք և տեսողություն։Տեսողության հիգենա։
- Ինչն է վնասում մարդու աչքի տեսողությունը:
Մարդու աչքի տեսողությանն է վնասում մութ սենյակում մեծ լույսի տակ կարդալը և ճառագայթը։
- Ինչի պատճառով են զարգանում աչքի արատները:
Աչքի արատները զարգանում են աչքի հիգենան խախտելու պատճառով:
- Ինչպես է մարդու աչքի մեջ առաջանում պատկեր:
- բ)Կարճատես աչքում զուգահեռ ճառագայթները հավաքվում են ցանցաթաղանթի առջևում:
- գ)Իսկ հեռատես աչքում ՝ ցանցաթաղանթի հետևում:
- Ըստ նկարի ՝ պարզաբանեք այս միտքը և փորձեք մեկնաբանել կարճատեսության և հեռատեսության շտկման եղանակները:
Anusual Food
By me anusual food it is raw fish. Raw fish or shellfish includes marinated (soaked in a seasoned liquid). They eat in Japan. The raw fish is used for making sushies.
Ամենակարևորը իմ կյանքում
Ամենակարևոր բաները իմ կյանքում դա իմ ուսումն է, որ ես լավ սովորեմ մեծանամ կյանքում խելացի և լավ մարդ դառնամ, իմ ընտանիքն է կարևոր, իմ հայրենիք, ես ուզում եմ, որ մեր հայրենիքը խաղաղ լինի, որ ոչ մի պատերազմ չլինի։
Եղնիկը: Ավ. Իսահակյան
«Մի անգամ իմ բարեկամ մի որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:- Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր, խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փախչում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ էր զարմացնում: Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և երբ հանկարծ ուշքի էր գալիս` նետի պես ծլկվում էր մոտիցս…
__Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին: Արդյոք, գիտե՞ր, որ այդ խուլ շառաչը անուշ-անուշ օրորել է իրեն առաջին անգամ, և ո՞վ գիտե, գուցե, երազներ է բերել իրեն, սիրուն երազներ…
__Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ, մտածում էի ես: Եվ այնպես սրտանց ցավակցում էի նրան… Չէ՞ որ նա էլ մեզ պես մտածող և զգայուն հոգի ունի:
__Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշգամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
__Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
__Մի գիշեր,- մի քամի գիշեր էր,- սարերից անսանձ փչում էր քամին, դուռն ու պատուհանները ծեծում ու ծեծկում: Պարզ լսվում էր, որ այնտեղ, անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը:
__Երեխաներս վախից կուչ էին եկել. մինչդեռ եղնիկը դողում էր մի խենթ սարսուռով: Աչքերը կայծակին էին տալիս: Անթարթ, ամբողջովին լսելիք դառած` ականջ էր դնում նա անտառի հուժկու շառաչին, որ խոսում էր նրա հետ մայրենի լեզվով:
__Անտառը կանչում է նրան, ընկերների ազատ վազքն է տեսնում նա մթին թավուտների մացառուտ ժայռերն ի վեր,- մտածում էի ես:
__Մի փոքր հետո ավելի սաստկացավ քամին` փոթորիկ դառնալու չափ. մեկ էլ աղմուկով բացվեցին լուսամուտի փեղկերը, և մի ուժգին շառաչ միանգամից ներս խուժեց: Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը` աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ: Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթարթի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
__Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:
Հարցեր և առաջադրանքներ:
- Կարդացե՛ք ստեղծագործությունը և կատարե՛ք ա և բ առաջադրանքները.
ա) Օգտագործելով պատմվածքի պատկերները՝ նկարագրե՛ք ներկայացված անտառն այնպես, որ Ձեր պատումն ամբողջական լինի:
Անտառը դարավոր էր, ղողանջուն էր, կաղնիներով ու վայրի ընկուզենիներով լի էին: Անտառը հուժկու շառաչում էր: Քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը:
բ) Կա՞ հակասություն պատմող հերոսի նախորդ մտքերի և հետևյալ մտքի միջև: Հիմնավորե՛ք Ձեր պատասխանը:
Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթարթի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
Ոչ, իմ մոտ ոչ մի հակասություն չկա, որովհետև եղնիկն էլ է մարդու նման մտածում և նա ուզում էր իր ընտանիքի մոտ գնալ։
2. Անծանոթ բառերը բառարանի օգնությամբ բացատրիր:
- ուշագրավ-հետաքրքիր
- լռիկ-հոլորովին լուռ
- անդուլ-անդադար
- շառաչ-շառաչյուն
- նազելի-հարգելի
- հուժկու-ուժեղ
- թավուտներ-անտառի մեջ խիտ բուսականությամբ պատված տեղ
- մացառուտ-անտառախիտ
Մաթեմատիկա
09.03.2022թ
1.Գտե՛ք արտահայտության արժեքը. |a| + |b|, եթե a = –1, b = 3,
|-1|+|3|=4
2.Ամենափոքր երկնիշ ամբողջ թվից հանե՛ք ամենամեծ եռանիշ ամբողջ թիվը:
10-999=-989
3.Երկու վարպետներ, աշխատելով առանձին, կարող են կատարել նույն աշխատանքը համապատասխանաբար 10 և 12 օրում։
Աշխատանքի ո՞ր մասը կկատարեն վարպետները՝ մեկ օր աշխատելով միասին։
1/10+1/12=11/60
4.Աշակերտը կարդաց 90 էջ, որ գրքի 2 /5 մասն է։ Քանի՞ էջ կա գրքում։
90:2×5=225
5.Գտնել ամենափոքր բնական թիվը, որի թվանշանների արտադրյալը հավասար է 420
2567
6.Գտնել 39-ից փոքր երկնիշ զույգ թվերի գումարը:
10+12+14+16+18+20+22+24+26+28+30+32+34+36+38=364
Ժորա Մուրադյանի բլոգ 